کاهش وزن با این روش موثر و عالی
خوب و بد همه جا پيدا مي‌شود، حتي در ميان چربي‌هاي بدن! البته ما عموما وقتي کلمه چربي را مي‌شنويم به ياد چربي‌هاي انباشته‌شده در بدن مي‌افتيم و بلافاصله هشدارهاي هميشگي پزشکان و توصيه اکيد آنها براي سوزاندن اين چربي‌ها در گوش‌مان زنگ مي‌زند. اينها همه درست است؛ اما فقط در مورد بخشي از چربي‌هايي که به «چربي سفيد» معروفند و يکي از عوامل اصلي بروز بيماري‌هاي بسيار خطرناکي مانند بيماري‌هاي قلبي ـ عروقي و ديابت به‌شمار مي‌روند.
متاسفانه به گواهي پژوهش‌هاي بسياري که در اين زمينه صورت گرفته چربي سفيد يکي از معضلات اصلي سلامت در روزگار ماست؛ اما بدن ما علاوه بر چربي سفيد، چربي ديگري به نام چربي قهوه‌اي هم دارد که بسيار مفيد است و مي‌تواند ما را از شر چربي‌هاي سفيد مضر خلاص کند. البته شرط و شروطي هم در کار است. ما بايد به چربي قهوه‌اي بدن‌مان کمک کنيم تا از پس اين ماجرا برآيد.
پژوهشي که اخيرا انجام شده، نشان مي‌دهد با افزايش ميزان چربي قهوه‌اي در بدن مي‌توانيم کمک شاياني به سوخت‌وساز بدن بکنيم و از اين طريق کالري بسوزانيم و شر چربي‌هاي سفيد اضافي را کم کنيم، اما چطور مي‌توان ميزان چربي قهوه‌اي بدن را افزايش داد؟ خوشبختانه چند راه ساده و کاملا عملي براي اين کار پيش روي همه ماست؛ فقط کمي اراده و صبر مي‌طلبد.
نه گرسنگي بکشيد و نه بيش از اندازه بخوريد
عصب‌هاي تنظيم گرسنگي در مغز وظيفه بسيار مهمي به عهده دارند؛ وقتي هنوز به ميزان کافي نخورده باشيم مدام پيام مي‌فرستند که همچنان بايد بخوريم و هرگاه هم که به اندازه کافي خورده باشيم به ما اعلام مي‌کنند وقت آن است که از خوردن دست بکشيم. اما همين عصب‌ها مي‌توانند وظايف مهم ديگري را نيز به عهده بگيرند.
پژوهشي که در دانشکده پزشکي دانشگاه ييل انجام شد نشان مي‌دهد اين عصب‌ها در بدن موش‌ها ممکن است باعث تبديل چربي سفيد به چربي قهوه‌اي شوند. اين مطالعه که در نشريه سل (سلول) منتشر شده، نشان داده است اگر خيلي کمتر از آن چيزي که مورد نياز معمول بدن‌مان است بخوريم، بدن‌مان نمي‌تواند چربي سفيد را به چربي قهوه‌اي تبديل کند؛
در حالي که اگر به اندازه کافي بخوريم، يعني به ميزاني که گرسنگي را رفع کند، اين عصب‌ها وارد عمل خواهند شد و چربي‌هاي سفيد را به چربي قهوه‌اي تبديل خواهند کرد.پژوهش ديگري در اين زمينه نشان مي‌دهد که پرخوري نه‌تنها چربي سفيد را در بدن ما افزايش مي‌دهد، بلکه براي چربي قهوه‌اي مزاحمت ايجاد مي‌کند و نمي‌گذارد اين چربي کالري‌هاي اضافي و چربي‌هاي سفيد مازاد را بسوزاند.
سيب بخوريد، البته با پوست
يک مثل قديمي هست که مي‌گويد خوردن يک عدد سيب در روز ما را از پزشک بي‌نياز مي‌کند. خيلي هم بيراه نمي‌گويد. اخيرا دانشمندان به اين نتيجه رسيده‌اند که همين يک عدد سيب در روز ما را از شر چربي‌هاي مضر خلاص مي‌کند.محققان دانشگاه آيوا آزمايشي روي موش‌ها انجام داده‌اند که در آن اسيد اورسوليک به رژيم غذايي‌شان اضافه شد که پس از مدتي ميزان چربي قهوه‌اي در بدن اين موش‌ها افزايش يافت.
اين افزايش حتي در بدن موش‌هايي که رژيم غذايي پرچربي براي آنها تدارک ديده شده بود نيز رخ داد، اما اين آزمايش چه ربطي به سيب دارد؟ اسيد اورسوليک به ميزان فراوان در پوست سيب يافت مي‌شود و علت اصلي درخشندگي پوست سيب نيز همين اسيد است. به همين دليل فقط خوردن سيب (با پوست) اين فايده را در پي خواهد داشت. البته مراقب باشيد سيب را با پارافين براق نکرده باشند که در آن صورت خوردن پوست سيب بسيار خطرناک خواهد بود.
ورزش کنيد
اثرات مفيد تحرک و فعاليت جسماني بويژه در سوزاندن چربي و کالري‌هاي اضافي آن‌قدر روشن و بديهي به نظر مي‌رسد که انگار هيچ نيازي به‌دليل و مدرک ندارد. همه به نوعي اين تجربه را از سر گذرانده يا در اطراف خود ديده‌اند که تحرک به تعرق چربي‌سوز منجر مي‌شود.اما واقعا چرا؟ مطالعه‌اي که در اين زمينه روي حيوانات گوناگون انجام شده
و در نشريه سازوکارها و الگوهاي بيماري (Disease Models and Mechanisms) منتشر شده است، نشان مي‌دهد ورزش و تحرک سبب ترشح آنزيمي به نام آيريسين مي‌شود که چربي سفيد را به چربي قهوه‌اي تبديل مي‌کند. البته بايد به ياد داشته باشيم که براي رسيدن به نتيجه مطلوب حتما بايد منظم و پيوسته ورزش کنيم. ورزش‌کردنِ باري به هر جهت هيچ فايده‌اي در پي نخواهد داشت.
دماي اتاق‌تان را پايين بياوريد
سرما عامل محيطي بسيار مفيدي است؛ البته اگر مراقب باشيد سرما نخوريد. سرماي محيط زندگي مي‌تواند چربي سفيد بدن را بسوزاند. نتايج مطالعه‌اي که در نشريه پژوهش‌هاي باليني (Journal of Clinical Investigation) منتشر شد اين مطلب را به خوبي نشان مي‌دهد. پژوهشگران از 12 مرد جوان که ميزان چربي قهوه‌اي فعال‌شان کمتر از حد ميانگين بود، خواستند طي مدت شش هفته هر روز دو ساعت در اتاقي با دماي حدود 17 درجه سانتيگراد بنشينند.
آنها در اين دماي سرد در مقايسه با دماي معمولي داخل اتاق، يعني دماي حدود 22 درجه سانتيگراد، 108 کالري بيشتر سوزاندند. نتايج حتي اميدوارکننده‌تر نيز بوده است؛ طي اين شش هفته بدن اين افراد توان بيشتري در سوزاندن چربي به دست آورده و در روزهاي آخر توانسته بود در اين دماي سرد 289 کالري بيشتر از حالت معمول بسوزاند. به اين ترتيب پژوهشگران به اين نتيجه رسيدند که احتمالا دماهاي محيطي پايين‌تر، ژني که در بدن ما چربي سفيد را به قهوه‌اي تبديل مي‌کند فعال‌تر مي‌سازد.