همانطور که ميدانيد بيماري ديابت بيماري است که سطح گلوکز يا قند در خون افراد بيمار بالاتر از حد طبيعي قرار دارد که اين مقدار در افراد سالم چيزي حدود 70الي110 ميلي گرم ميباشد ودر صورتي که کمتر از 70باشد اصطلاحاهيپوگلايسميک واگر بالاتر از 110باشد هيپرگلايسميک اطلاق مي گردد که در هردو مورد علايم خاص خودش را در پي خواهدداشت بعنوان مثال اگر ميزان قند خون کمتر از 70 باشد اين فرد ايتدا دچار سرگيجه وضعف هاي عصبي و فيزيکي شده ودر صورتيکه تشديد پيدا کند حتي ميتواند فرد بيمار را وارد مرحله کما هم کند ودر آن سر محدوده اگر ميزان قند خون بيشتر از 110بالاتر برود ابتدا باعث ورود وبروز قند در ادرار شده وبدنبال پيداشدن قند در ادرار باعث ادرار کردن بيش از حد وبدنبال آن ايجاد تشنگي و پرنوشي مايعات شده واگر طي اين مرحله شناسايي و درمان صورت نپذيرد باعث بروز عوارض خطرناکي همچون آسيبهاي جبران ناپذيزي به اعضاي بدن همپون کليه ها وچشمها وساير اعضاي حياتي بدن ميشود پس اين بيماري يکي از بيماريهايي است که اگر در فردي بروز نمايد ميتواند عوارض بسيار بدي را بوجود بياورد

واما بحث ما پيرامون انجام کرايوليپوليز در افراديکه مبتلا به چاقي در کنار ديابت ميباشند خوب ما چکار بايد بکنيم ؟

در ابتدا بايد بدانيم که اين فرد چاق چه شرايطي دارد ؟

1)آيا ميزان قند خونش را کنترول ميکند ؟

2)آيا سنش در محدوده انجام کرايوليپوليز است؟

3)آيا فعاليتهاي بدني و ورزشي بصورت روزمره دارد ؟

4)آيا بيماريهاي مزمني هم در کنار چاقي و ديابت دارد ؟

5)آيا اهل رعايت رژيمهاي صحيح خوراکي ميباشد؟

6)آيا سابقه اقدامات لاغري را قبلا داشته است ؟

وسوالات مهم وتعيين کننده ديگري که بعلت محدوديت فضاي مجازي فعلا قادر به مطرح کردن آنها نميباشم ودر صورتيکه اين بيمار خاص کاملا بتواند در دسترس بودن خود را برايمان اثبات کند ميتوانيم برايش اقدامات کرايوليپوليز را انجام دهيم اما بصورت کاملا کنترول شده وتحت نظر چون اين فرد چاق بعلت ابتلاء به ديابت اولا هرگونه استرس وفاکتورهاي محرکه ديگري ميتواند باعث شود که ميزان قند خونش افزايش پيدا کند واگر اين اتفاق برايش بيفتد براحتي ممکن است که به کرايوليپوليز نسبت ناروا داده شود درحاليکه به هيچ وجهي نميتوانيم بدنبال کرايوليپوليز انتظار داشته باشيم که قند خون بيماران بالا برود چون اساسا با مکانيسم کرايوليپوليز مغايرت شديد دارد واز طرفي چون يکي از علل بسيار مهمي که در بحث ديابت به اثبات رسيده است اينست که يکي از علل مقاوم شدن سلولهاي بدن افراد ديابتي در حقيقت وجود بافت چربي بيش از حد ميباشد چون وجود بافت چربي ميتواند اثرات انسولين را بشدت کاهش دهد که با انجام کرايوليپوليز وکاهش ضخامت چربيها ميتوانيم در اين مسئله خدمات شايان توجهي را به درمان بيماران ديابتي بکنيم پس نتيجه مهم اين است که در افراد ديابتي و البته چاق هم ميتوانيم با رعايت همه جوانب براي بيمارمان کرايوليپوليز علمي انجام بدهيم چون با اين کار هم بافت چربي بيمار را کم کرده ايم وهم کمکي بسيار قابل توجه به بحث درمان ديابت اين افراد کرده ايم

فقط يک نکته بسيار مهم را گوش زد کنم که يک خطري که همواره بيماران ديابتي را تحديد ميکند بحث اسيدوزلاکتيک ميباشد که براي جلوگيري از رويدادش طي فرآيند کرايوليپوليز لازم است به بيماران اينچنيتي تذکر دهيم که طي سپري نمودن دوره کرايوليپوليز فراموش نکنند که بهترين راهکار براي جلوگيري کردن از اين اتفاق ناخوشايند مصرف مايعات فراوان ميباشد