5 ماه است که عروسی کردم اما متاسفانه برنامه ای به نام شب زفاف نداشتم. مشکل از طرف من است، چون ترسی دارم که مانع انجام نزدیکی و عمل جنسی میشه، به طوری که بدنم رو کامل و سفت منقبض می کنم و از شدت درد گریه می کنم و چون شوهرم خیلی دل رحمه دیگه ادامه نمیده و منو آروم میکنه. اون خیلی همسر خوبیه که شرایط منو درک میکنه. دکترم رفتم اما هنوز نتیجه ای نگرفتم. البته راه عمل کردن رو بهم پیشنهاد دادند، اما می ترسم. در کل هنوز با این مشکل روبرو هستم؛ خواهش می کنم کمکم کنید، چون صبح که پا میشم تا شب دغدغه فکریم اینه که آیا امشب انجام میشه یا نه. با تشکر از شما.
خواهر محترم؛ خوشحاليم كه با جواني در ارتباطيم كه به مسائل ضروري زندگي زناشوئي خود اهميت ميدهد و در جهت ارتقاء سطح سلامت معنوي، رواني و مادي آشيانه خود از هيچ تلاشي فروگذار نيست. قدر اعتمادتان را ميدانيم و در ادامه به پاسخ شما خواهيم پرداخت.
در مورد مشكل شما دو احتمال وجود مشكل عضوي و رواني داده ميشود كه هر دو با كمي تلاش و پيگيري قابل رفع است. اكنون كمي در مورد واژينيسم (آميزش دردناك) با شما سخن ميگوييم.
انقباض غيرارادي مهبل يا واژينيسم عبارت است از انقباض عضلات اطراف مهبل (ثلث خارجي واژن). اين واكنش كاملا غيرارادي و غير قابل كنترل بوده و مانع از دخول آلت تناسلي مرد و نزديكي و حتي ورود هر جسم خارجي حتي انگشت به مهبل مي شود. هر گونه تلاش براي دخول موجب دردهاي شديد مي شود. زنان مبتلا به واژينيسم ممكن است به صورت خود آگاه مايل به سکس و نزديكي باشند ولي ناخود آگاه مايلند مانع از ورود آلت تناسلي مرد به داخل بدنشان شوند.
انواع واژينيسم :
اوليه: كه هر گونه دخول براي اولين بار را غيرممكن مي سازد.
ثانويه: كه پس از دوران طولاني روابط جنسي بدون درد و معمولاً بعد از يك تجربه ناخوشايند جسمي يا رواني ايجاد مي شود. واژينيسم همراه با عدم خونريزي ماهيانه نشانهاي است بر مهبل بسيار تنگ كه در صورت تشخيص صحيح، به آساني قابل درمان است.
علل :
واژينيسم (هرچند اغلب علت رواني دارد) مي تواند علل گوناگون داشته باشد از جمله : عفونت مهبلي، عدم لزجي مهبل، پرده بكارت بسيار ضخيم در دهانه مهبل، زايمان، راديوتراپي به عنوان درمان سرطان دهانه رحم، فقدان آموزش جنسي، آموزش جنسي سختگيرانه، ترس شديد يا شرم از روابط جنسي، كثيف انگاشتن روابط جنسي. در برخي موارد درد يا پيش بيني درد در اولين آميزش (ممكن است اين پيش بيني صرفا توهمي بوده يا توسط ديگران ايجاد شده باشد) سبب واژينيسم ميشود. در برخي موارد نيز واژينيسم بازتاب نامطلوب بودن روابط است.
عواقب :
دردهاي مهبلي در حين دخول يا تلاش براي دخول نه تنها مانع هر گونه دخول ميشود بلكه منجر به دور باطلي مي گردد كه از ترس از درد و انقباض غيرارادي شروع و به درد شديد و عدم دخول ختم ميشود. واژينيسم در زنان ايجاد احساس عدم اعتماد به نفس، ناتواني، غير طبيعي بودن، و سرزنش خود مي كند. واژينيسم عواقب سنگيني بر تعادل زندگي جنسي و عاطفي زوجين دارد و نيز به علت عدم تحمل دخول هر نوع جسم خارجي آزمايش هاي پزشكي مربوط به بيماريهاي جنسي را ناممكن مي كند. واژينيسم در بسياري از فرهنگها تابو (نکوهش شده) محسوب مي شود. در حالي كه در صورت تشخيص به موقع، درمان آن در بيماران مشتاق به بهبودي امكان پذير است.
درمان :
آزمايش پزشكي (با حضور نزد متخصص زنان) به منظور تشخيص هر گونه ناهنجاري يا بيماري جسمي ضروري است. روند درمان واژينيسم يا واژينيسموس با پيچيدگيهاي خاص خود رو به رو است. از طرفي، پروسه درمان نيازمند تصحيح باورهاي غلطي است كه طي ساليان دراز در ناخودآگاه شخص شكل گرفته و از طرف ديگر، شخص ميبايست با انجام تمرينات فيزيكي مداوم، با اسپاسم (انقباض) عضلات مبارزه كند. بهترين راه براي پاك كردن باورهاي غلط، بالا بردن آگاهي خود درباره مسائل جنسي و پرهيز از خود سانسوري است. يك عامل مهم و بازدارنده درمان، اضطراب است. پيش بيني درد در هنگام نزديكي منجر به اضطراب مي شود، اضطراب حاصل شده نيز تمركز و آرامش مورد نياز براي غلبه بر اسپاسم عضلات را از بين برده و در نتيجه، شخص به دليل انقباض عضلات، دچار درد و سوزش غير قابل تحمل مي شود. يكي از مواردي كه باعث كاهش اضطراب در زمان نزديكي مي شود، تنفس صحيح است كه تاثير چشمگيري بر بازگشتن آرامش به شخص دارد.
مراجعه به روانشناس مجرب و متدين، بالا بردن آگاهي جنسي، غلبه بر اضطراب و انجام تمرينات زير ميتوانند منجر به درمان كامل شوند.
دو تمرين در جهت درمان :
۱- تمرين مداوم انبساط و انقباض مهبل (Kegel exercises) : عضلاتي كه زن بايد منقبض كند، همان عضلاتي هستند كه در هنگام ادرار كردن، انقباض آنها باعث قطع ادرار مي شود. بايد عضلات براي چند ثانيه منقبض و سپس رها يا شل شوند. دفعات اول مي توان اين كار را در هنگام دفع ادرار انجام داد تا اين اطمينان ايجاد شود كه عضلات درستي را منقبض ميكند نه ساير عضلات شكمي را؛ بعد از اينكه از درست انجام دادن تمرين مطمئن شد، ديگر آن را در دستشويي انجام ندهد. اين تمرين را هر بار كه در طول روز يادش آمد انجام دهد، هر بار ۲۰ انقباض. فراموش نكند كه بعد از هر بار انقباض، عضلات را براي چند ثانيه شل نمايد.
۲- بعد از چند روز كه تمرين انبساط و انقباض را مرتبا انجام داد، تلاش كند كه يك انگشت خود را وارد واژن كند. در ابتدا ممكن است اين كار باعث سوزش بشود، اما نااميد نشود، با تمرين مداوم، ميتواند اين كار را انجام دهد. به مرور زمان تلاش كند دو انگشت و سپس سه انگشت را وارد واژن كند. براي اين تمرين ناخنهايش را بگيرد و از ژل مناسب روان كننده (lubricant) استفاده كند. انگشتها بايد تا عمق ۵ الي ۶ سانتيمتر وارد واژن شوند. همچنين سعي كند انگشتها را براي مدتي مثلا ۳۰ دقيقه در واژن نگاه دارد ، به اين ترتيب عضلات واژن ورزيده خواهند شد.
نكته بسیار مهم :
دقت كنيد اين عمل نبايد به مرحله تحريك جنسي برسد كه خودارضايي، گناه بوده و تبعات معنوي، جسمي و رواني زيادي خواهد داشت. اگر زن احتمال بروز اين مشكل را ميدهد ميتواند از همسرش در اين تمرين كمك بگيرد تا اگر به تحريك جنسي انجاميد، گناه محسوب نشود.